
Zajęcia otwarte -,,Lis, zając i kogucik’’.
Dnia 6.04.2017 roku w grupie Biedronki odbyły się zajęcia otwarte zapoznające dzieci z nową metodą teatralna jaka jest Teatr Kamishibai. Czytaj dalej „Zajęcia otwarte -,,Lis, zając i kogucik’’.”
Dnia 6.04.2017 roku w grupie Biedronki odbyły się zajęcia otwarte zapoznające dzieci z nową metodą teatralna jaka jest Teatr Kamishibai. Czytaj dalej „Zajęcia otwarte -,,Lis, zając i kogucik’’.”
Dnia 5 mają 2017 roku grupa Biedronki wzięła udział w 27 Festiwalu Piosenki o Zdrowiu. Czytaj dalej „Występ „Biedronek ” na festiwalu piosenki o zdrowiu”
27.04.2017r w grupie Puchatki odbyły się zajęcia otwarte z rodzicami. Temat zajęć brzmiał: Teatrzyk Kamishibai pt: ,,O chatce i jej mieszkańcach’’.
Dzieci i rodzice mieli okazję zapoznać się z nowa metodą pracy z dziećmi, jaką nauczycielki stosują podczas zajęć.
Na ko
niec zajęć dzieci z pomocą rodziców wykonały kukiełki do obejrzanej bajki.
W tym roku na Miejskim Festiwalu Twórczości Dzieci i Młodzieży Czytaj dalej „Nasi milusińscy na XXII Miejskim Festiwalu Twórczości Dzieci i Młodzieży”
Dnia 16 maja dzieci z naszego przedszkola Elfy, Puchatki, Muminki, Biedronki i Smerfy wybrały się na wycieczkę do Magicznych Ogrodów, parku tematycznego stworzonego w oparciu o baśniową historię. Czytaj dalej „Elfy , Muminki , Puchatki, Biedronki i Smerfy w Magicznych ogrodach.”
Dn. 8 maja 2017 r. dzieci z grupy Krasnoludki pojechały na wycieczkę do Straży Pożarnej. Czytaj dalej „Wycieczka Krasnoludków do Straży Pożarnej”
Dn. 26 kwietnia 2017 r. w grupie Krasnoludki odbyły się zajęcia otwarte
Kubusiowi przyjaciele natury to ogólnopolski program edukacyjny, którego celem jest zachęcanie dzieci do dbania o środowisko naturalne. Czytaj dalej „Motylki to Kubusiowi przyjaciele natury”
Dnia 19 kwietnia 2017 r. odbyły się zajęcia otwarte. Przedszkolaki z grupy Motylki razem z rodzicami.. Czytaj dalej „Zajęcia otwarte”
W ramach własnego programu przedszkola „Bawimy się w teatr” dzieci z grupy Motylki … Czytaj dalej „Bawimy się w teatr”
Dziś przedszkolaki spróbowały swoich sił w sadzeniu cebuli.
Tworzenie przez dzieci coraz to nowych konstrukcji z klocków to ..
„Motylki” uczestniczyły w wycieczce do przedszkolnej kuchni.
W ramach promowania aktywności fizycznej dzieci z grupy Muminki …
Czytaj dalej „PROJEKT ZDROWO JEM WIĘCEJ WIEM – PROMOCJA AKTYWNOŚCI FIZYCZNEJ”
Przedszkolaki stworzyły własną listę zabaw ruchowych na Czytaj dalej „PROJEKT ZDROWO JEM WIĘCEJ WIEM – PROPAGOWANIE AKTYWNOŚCI FIZYCZNEJ”
Dzieci z grupy „Muminki” rozumieją znaczenie sportu dla zdrowia,
Czytaj dalej „PROJEKT ZDROWO JEM WIĘCEJ WIEM – ZOSTAŃ SPORTOWYM ASEM”
28.03.2017 dzieci założyły grupowy ogródek ziołowy.
Czytaj dalej „PROJEKT ZDROWO JEM WIĘCEJ WIEM – GRUPOWY OGRÓDEK ZIOŁOWY”
Dn.25.04.2017 r. w grupie Krasnoludki odbyły się warsztaty ekologiczne
Segregowanie odpadów, redukcja zanieczyszczeń, oszczędzanie wody oraz inne zachowania, które pomagają chronić środowisko naturalne, to sprawy, które dotyczą każdego z nas.
Dnia 27 kwietnia Motylki i Elfy Czytaj dalej „Motylki i Elfy wspólnie segregują śmieci”
Zajęcia otwarte temat „Nikt mnie więcej nie zobaczy” z wykorzystaniem teatrzyku Kimishibai
Dnia 21.04.2017
Bardzo dziękujemy wszystkim rodzicom,
Dnia 7.04.2017 roku grupa Biedronki uczestniczyła w treningu piłkarskim organizowanym przez trenera Pogoni Siedlce pana Rafała Pisarzaka. Czytaj dalej „Piłkarski trening Biedronek”
Dnia 5.04.2017 grupa Biedronki w ramach realizacji programu „Zdrowo jem, więcej wiem” oraz tematyki tygodnia „Wiosenny ogródek”, sadziły zioła, które pięknie zdobiły nasz „Ziołowy kącik”.
Czytaj dalej „Wiosenny ogródek w sali Biedronek”
Dnia 23 marca 2017 roku grupa 5-latków Krasnoludki była na wycieczce w Muzeum Regionalnym w Siedlcach.
Przedszkolaki nie tylko poznają tradycje świąt obchodzonych w naszym kraju, ale także zdobywają praktyczne umiejętności np. kulinarne.
Podczas zajęć dzieci z grupy Misie Czytaj dalej „Misie sadzą nasiona fasolki…i nie tylko”
Dnia 6.02.2017r w grupie ,,Misie’’ odbyły się zajęcia otwarte dla rodziców. Czytaj dalej „Zajęcia otwarte”
W grupie Misie w każdy wtorek odbywają się zajęcia prowadzone metodą MDS Czytaj dalej „MDS w Misiach”
Dnia 16.03.2017 w ramach realizacji programu Bawimy się teatr w grupie Smerfy Czytaj dalej „Zajęcia otwarte”
Dnia 10.03.2017r. dzieci z grupy ,,Puchatki ‘’ wyjeżdżały do sali zabaw ,,Sala Maluch’’.
Przedszkolaki miło spędziły czas, bawiąc się aktywnie.
Dnia 23.03.2017r. dzieci wraz z nauczycielkami wykonały Marzannę i udały się z nią nad siedlecki Zalew. Tam symbolicznie pożegnały zimę i powitały wiosnę.
Dnia 3.03.2017r. dzieci z grupy ,,Puchatki’’ uczestniczyły w zajęciach ,,Lecimy w kosmos’’. Podczas tych zajęć dzieci mogły malować twarze i bawić się z wykorzystaniem chusty animacyjnej
Wyjście do Szkoły Czytaj dalej „Biedronki w szkole nr12”
Dnia 5 kwietnia 2017 r w grupie Czarodzieje odbyły się zajęcia otwarte. Na początku dzieci i Rodzice obejrzeli przedstawienie pt. „Jak ślimak spotkał wiosnę” z wykorzystaniem teatrzyku Kamishibai. Następnie wszyscy uczestniczyli w zabawie ruchowej „Wiosenne Kolory” na koniec wykonali koszyk z tulipanami metodą „Edukacji przez Ruch”
Dnia 07.04.2017 r. w grupie Elfy odbyły się zajęcia otwarte dla Rodziców. Czytaj dalej „Zajęcia otwarte w Grupie Elfy”
W dn. 5 kwietnia 2017 r. w kinie Helios miało miejsce spotkanie integracyjne propagujące wiedzę na temat autyzmu.
Dnia 31 stycznia 2017 roku odbyła się choinka w grupie Motylki. Przedszkolaki, ubrane w piękne stroje, zaprezentowały swoim rodzicom przedstawienie, na które dzielnie się przygotowywały. Spotkanie to było świetną okazją do integracji. Występy dzieci nagradzane były gromkimi brawami. Na przedstawienie przybył też gość specjalny – Święty Mikołaj, który bacznie obserwował małych aktorów, a później obdarował wszystkie dzieci prezentami.
Dnia 21 stycznia 2017 roku odbyła się Uroczystość Dnia Babci i Dziadka w grupie Motylki. Przedszkolaki od samego rana z niecierpliwością wyczekiwały zaproszonych gości, nie mogąc się doczekać, kiedy zapukają do drzwi. Licznie przybyli Babcie i Dziadkowie mieli okazję podziwiać swoje wnuczęta w specjalnie dla nich przygotowanym programie artystycznym. Występy przedszkolaków, wspólny taniec z babcią i dziadkiem, samodzielnie wykonane przez dzieci prezenty , na długo pozostaną w pamięci zaproszonych gości.
W ramach realizacji programu „Bawimy się w teatr” w grupie Motylki odbyły się zajęcia dla grup 3,4 i 5 – latków. Przedszkolaki obejrzały przedstawienie pt. „Jaś i Małgosia”, którego bohaterami były wykonane wcześniej przez dzieci kukiełki, poznały też tajniki fabryki słodyczy Baby Jagi. Po przedstawieniu przedszkolaki samodzielnie ozdabiały pierniczki z bajkowej krainy, po czym degustowały się ich smakiem
W naszym przedszkolu nie mogło zabraknąć rytuału ubierania choinki. Tuż przed wizytą św. Mikołaja, długo oczekiwanego gościa, przedszkolaki z wielkim zapałem zabrały się do ubierania zielonego drzewka. Zawieszały bombki, koraliki, łańcuchy. Pięknie wystrojona choinka prezentowała się naprawdę wyjątkowo.
Przedszkolna Wiosna Teatralna
Piknik
Wewnątrz przedszkolny konkurs piosenki o zdrowiu
Przegląd teatralny „Wiosna Radosna”
Lekcja fizyki w przedszkolu
Podsumowanie Projektu Edukacyjnego „
„Segregacja śmieci i recykling”.
Nikola i Iga laureatki konkursu plastycznego „Ciepło systemowe” organizowanego przez Przedsiębiorstwo Energetyki Cieplnej.
Obchody „Dnia Godności Osób z Niepełnosprawnością”
I . WSTĘP
Ruch – obok mowy – jest najpowszechniej i najwszechstronniej wykorzystywanym środkiem w kontakcie człowieka z otaczającym go światem.
Ruch jest przejawem życia. Aktywność fizyczna jest czynnikiem kształtującym
organizm człowieka i jego funkcje. Rozwija i wzmacnia wszystkie układy organizmu, wywierając wpływ na ich budowę i sprawność. Człowiek potrzebuje aktywności fizycznej tak samo, jak pożywienia i powietrza. Jest to szczególnie ważne u dzieci, które znajdują się w fazie intensywnego rośnięcia, wzmacniania i doskonalenia. Występujący u dzieci „głód ruchu” jest właśnie wyrazem podświadomej chęci zaspakajania tej bardzo ważnej potrzeby – zapewnienia niezbędnego czynnika stymulującego rozwój.
Rodzice w trosce o zdrowie swoich dzieci, powinni zapewnić im odpowiednie warunki rozwoju motorycznego. Ograniczenie aktywności ruchowej jest zdecydowanie niekorzystne, gdyż opóźnia rozwój ruchowy i fizyczny dziecka. Może także źle wpływać na jego psychikę. Dziecko mniej sprawne ruchowo już w wieku przedszkolnym bywa izolowane przez rówieśników, bo psuje z zabawę. Odsunięcie od zabaw z rówieśnikami utrudnia proces uspołecznienia. Zorganizowana aktywność ruchowa w formie sportu i wychowania fizycznego w przedszkolach i szkołach jest uważana – obok poprawy wyżywienia i warunków bytowych – za przyczynę obserwowanego na przestrzeni ostatnich dwóch stuleci przyspieszenia rozwoju dzieci
i młodzieży. Natomiast ograniczanie aktywności fizycznej u dorosłych, związane
z ułatwieniami życia wynikającymi ze zdobyczy cywilizacji jest jedną z głównych przyczyn coraz częstszych chorób serca, otyłości, bólów kręgosłupa i innych
Aby aktywność ruchowa spełniła swoje zadanie, aby była skuteczna, musi być aplikowana w optymalnych dawkach. Wysiłek fizyczny nie może być zbyt mały –
nie wywoła bowiem pożądanych reakcji, nie pobudzi w sposób dostateczny czynności ustrojowych i nie spowoduje usprawnienia organizmu. Zbyt duża dawka ruchu, wysiłek ponad możliwości organizmu może być przyczyną wadliwego rozwoju
i degeneracyjnych zmian przeciążeniowych. Przed tym na szczęście organizm,
a zwłaszcza organizm dziecka, umie się dobrze bronić, reagując zmęczeniem. Ruch rozwija psychikę i osobowość dziecka. Aktywność fizyczną traktuje się jako przejaw aktywności intelektualnej i wyraz rozwoju psychicznego.
Aktywność ruchowa ma do spełnienia cztery podstawowe funkcje:
funkcja korekcyjna- działania korekcyjne, przy użyciu odpowiednio dobranej
i sterowane aktywności fizycznej, podejmowane są w tych przypadkach,
gdy powstałe odchylenia rozwojowe można zlikwidować lub złagodzić
przy użyciu ćwiczeń korekcyjnych.
funkcja kompensacyjna – wpływając na ożywienie organizmu, aktywność fizyczna ma przywrócić równowagę czynników korzystnych i szkodliwych.
funkcja stymulacyjna – ruch pobudza rozwój organizmu. Mięśnie wykonujące pracę zwiększają swój przekrój, objętość, siłę i sprężystość. Równocześnie następuje wzmocnienie, pogrubienie i wzrost elastyczności i wytrzymałości ścięgien oraz więzadeł. Ruch sprzyja mineralizacji kości. Występujące
przy pracy mięśni większe zapotrzebowanie na transportowane przez krew środki odżywcze i tlen powoduje szybsze krążenie krwi i wzmożoną akcję serca, które wzmacnia się i rozbudowuje. Skurcze i rozkurcze mięśni ułatwiają krążenie krwi, tworząc tzw. pompę mięśniową. Ruch uaktywnia układ oddechowy, gdyż płuca musza wykonać zwiększoną pracę. Oddech
przy wysiłku fizycznym staje się głębszy i szybszy. Dzięki temu wzrasta pojemność życiowa płuc, a także ilość przyswajanego tlenu – więcej go dociera do rozwijających się narządów. Ćwiczenia fizyczne przyczyniają
się bezpośrednio do podwyższenia sprawności żołądka i jelit, a pośrednio wpływają na wydolność wątroby i nerek. Aktywność fizyczna pobudza dojrzewanie układu nerwowego. Szybciej dojrzewają ośrodki mózgu zawiadujące ruchami. Jednocześnie następuje wzrost szybkości przewodzenia impulsów nerwowych.
funkcja adaptacyjna – aktywność ruchowa ma rozwinąć zaadaptowanie organizmu dziecka do zmieniających się warunków życia: klimatu, temperatury, wilgotności, ciśnienia, warunków społecznych i materialnych, pracy, nauki, trudnością dnia codziennego.
Aktywność fizyczna stanowi ważny element:
• prawidłowego rozwoju organizmu, jego układów i narządów
• rozwijanie funkcji i wydolności organizmu
• tworzenie poprawnej postawy i budowy ciała
• przystosowania do życia w otaczającym środowisku przyrodniczym
i społecznym
• zapobiegania chorobom
• rozwoju psychicznego i społecznego
• terapii wielu zaburzeń i chorób.
Rozwój psychiczny i ruchowy dziecka w wieku przedszkolnym
Rozwój ruchowy dziecka jest ściśle związany z jego rozwojem somatycznym (rośnięciem, zmianami proporcji, przyrostem masy mięśni, procesem kostnienia szkieletu), z rozwojem fizjologicznym (usprawnieniem mechanizmów krążenia
i oddychania, przebiegiem biochemicznych procesów w mięśniach, dojrzewaniem układu nerwowego) i rozwojem psychicznym (od którego zależą motywy podejmowania czynności ruchowych oraz stany emocjonalne w znacznym stopniu regulujące czynności ruchowe i poziom sprawności) , a także z rozwojem umysłowym (który warunkuje racjonalność postępowania) i rozwojem społecznym ( który każe dziecku honorować racje innych i dostosowywać swoje zachowanie – w tym motorykę – do obowiązujących norm i obyczajów).
Rozwój sprawności ruchowej dziecka przedszkolnego przebiega w dwóch kierunkach: z jednej strony jest to doskonalenie ruchów postawno- lokomocyjnych (chodu, biegu, skoków, wspinania się itp.), z drugiej – rozwój ruchów manipulacyjnych (polegających na zdolności posługiwania się przedmiotami i narzędziami codziennego użytku). Charakterystyczną cechą wieku przedszkolnego jest wielka biologiczna potrzeba ruchu. Jest ona przyczyną ogromnej ruchliwości dziecka, dużej liczby kroków, tendencji do ruchów zbyt obszernych, rozrzutny.
Jednocześnie rozwija się samoobsługa i samodzielność. Dziecko samo je, myje się, rozbiera i ubiera, utrzymuje porządek we własnych rzeczach, pomaga w łatwych procesach domowych. Dziecko w tym wieku uczy się jeździć na rowerze, pływać, jeździć na łyżwach i nartach, grać na instrumentach. Stopniowo doskonalące się ruchy drobnych mięśni dłoni umożliwiają coraz sprawniejsze posługiwanie się ołówkiem, pędzelkiem, nożyczkami. U dzieci przedszkolnych występuje dziwne dla dorosłych zjawisko: szybciej uczą się pływać lub jeździć na łyżwach niż np. zapinać guziki
czy wiązać sznurowadła. Dla dziecka drobne ruchy manualne są jeszcze trudne
i bardziej męczące niż praca dużych grup mięśniowych.
Tempo rozwoju motorycznego dziecka przedszkolnego nie jest równomierne. Każdy krok przynosi istotną różnicę w poziomie sprawności i rozwoju motorycznym. Najszybsze zmiany występują między 4 a 5 rokiem życia. W wieku 5 lat dziecko wchodzi w tzw. złoty okres motoryczności. Kończąc 6 rok życia, osiąga taki poziom rozwoju motorycznego i umysłowego, który pozwala mu na podjęcie nauki szkolnej.
Poszczególne dzieci mogą różnić się między sobą tempem rozwoju motorycznego. Wpływa na to wiele cech wrodzonych, w tym głównie tzw. uzdolnienia ruchowe, ale bardzo istotne znaczenie mają także czynniki środowiskowe, a więc tryb życia, ćwiczenia, trening. Ruch i zabawa są przejawami zaspokojenia potrzeb dziecka. Pozwalają doskonalić motorykę, ale są także istotnym czynnikiem rozwoju somatycznego, psychicznego i społecznego. Rodzice powinni umożliwić dziecku wszechstronną aktywność ruchową, sprzyjać jej i wspomagać. Ograniczenie spontanicznej aktywności ruchowej dziecka jest sprzeczne z jego potrzebami rozwojowymi.
Program „Sport to zdrowie” przeznaczony jest do realizacji w roku szkolnym 2014/15 przez dzieci 3,4,5,6 letnie podczas zabaw ruchowych na świeżym powietrzu, ćwiczeń porannych i ćwiczeń gimnastycznych.
Program powstał w oparciu o podstawę programową wychowania przedszkolnego zatwierdzoną przez MEN (DZ.U. Nr 157, poz. 1100 – Rozporządzenie MEN z dnia 23 sierpnia 2007r.), mająca stanowić zgodnie z zaleceniami MEN dokument podstawowy przy opracowaniu innowacyjnych programów wychowania przedszkolnego.
Treści programu wychowania fizycznego dla dzieci w wieku przedszkolnym realizowane są w ramach obszarów edukacyjnych zawartych w „Podstawie programowej dla przedszkoli, oddziałów przedszkolnych w szkołach podstawowych oraz innych form wychowania przedszkolnego” z dnia 23 grudnia 2008r.:
1. Kształtowanie umiejętności społecznych dzieci; porozumiewanie się z dorosłymi i dziećmi, zgodne funkcjonowanie w zabawie i w sytuacjach zadaniowych.
1.2. przestrzeganie reguł obowiązujących w społeczności dziecięcej (dziecko stara się współdziałać w zabawach i w sytuacjach zadaniowych);
1.3. w miarę samodzielne radzenie sobie w sytuacjach życiowych i próby przewidywania skutków swoich zachowań;
2. Kształtowanie czynności samoobsługowych, nawyków higienicznych i kulturalnych. Wdrażanie dzieci do utrzymania ładu i porządku.
2.4. samodzielne ubieranie się i rozbieranie, dbanie o osobiste rzeczy i nie narażanie ich na zgubienie lub kradzież;
2.5. utrzymywanie porządku w swoim otoczeniu;
5. Wychowanie zdrowotne i kształtowanie sprawności fizycznej dzieci.
5.3. dziecko jest sprawne fizycznie lub jest sprawne w miarę swoich możliwości, jeżeli jest dzieckiem mniej sprawnym ruchowo;
5.4. uczestnictwo w zajęciach ruchowych, w zabawach i grach w ogrodzie przedszkolnym, w parku, na boisku, w sali gimnastycznej;
6. Wdrażanie dzieci do dbałości o bezpieczeństwo własne i innych.
6.5. próby samodzielnego i bezpiecznego organizowania sobie czasu wolnego w przedszkolu i w domu.
Przewidywane osiągnięcia:
Dziecko:
• wie, że aktywność ruchowa jest niezbędna dla zdrowia,
• zna zasady zachowania podczas zajęć,
• jest otwarte, koleżeńskie i pewne siebie,
• panuje nad swoimi emocjami podczas różnych czynności związanych z elementami współzawodnictwa,
• potrafi wykonywać poznane wcześniej ćwiczenia gimnastyczne,
• potrafi czerpać radość ze wspólnie spędzonego czasu,
• potrafi aktywnie wypoczywać.
Założenia programu:
• upowszechnienie sportu, rekreacji i aktywności fizycznej wśród jak najszerszej grupy dzieci w wieku przedszkolnym,
• stworzenie sprzyjających okazji edukacyjnych umożliwiających wspieranie i wspomaganie indywidualnego rozwoju dziecka,
• kształtowanie postaw i nawyków higieniczno – zdrowotnych, wdrażanie do zdrowego stylu życia oraz umiejętnego korzystania z takich czynników jak ruch, powietrze, woda, słońce, przestrzeń.
Ewaluacja działań:
Do ewaluacji wykorzystano (ocenie podlegał przyrost sprawności ruchowej):
• obserwacje postaw i zachowań dzieci podczas zajęć ruchowych
• ankieta dla nauczycieli
• ankieta dla rodziców
• wywiad z dzieckiem
• turniej sportowy- analiza osiągnięć dzieci
II. CELE OGÓLNE I SZCZEGÓŁOWE
III. METODY I FORMY ZAJĘĆ RUCHOWYCH W PRZEDSZKOLU
Wiek przedszkolny charakteryzuje się na ogół dużą plastycznością aparatu
ruchowego i słabymi zdolnościami koordynacji ruchów. W wieku tym dziecko zdolne jest do
dość intensywnego, ale krótkotrwałego ruchu. Natomiast w sferze psychicznej, w
omawianym okresie dziecko charakteryzuje się żywą wyobraźnią, skłonnością do
naśladownictwa jak również brakiem zdolności do dłuższego skupienia uwagi. Metody pracy
z dziećmi na zajęciach ruchowych winny sprzyjać rozwojowi dziecka w sferze poznawczej,
motorycznej i emocjonalnej, winny nawiązywać do jego możliwości i potrzeb. Kryterium
ułatwiającym dobór właściwych metod pracy winna być wiedza nauczyciela o
prawidłowościach rozwojowych oraz o odchyleniach w rozwoju motorycznym,
emocjonalnym i psychicznym dzieci w wieku od 3 do 7 lat. W pracy z dziećmi w przedszkolu
należy stosować różne metody dla pełnej realizacji programu, takie jak: metody odtwórcze i
twórcze.
METODY ODTWÓRCZE
Metody te polegają na posługiwaniu się pokazem zademonstrowanych przez
nauczyciela lub wybranego ucznia bądź na odwoływaniu się do pamięci ćwiczącego, który
wcześniej obserwował różne czynności ludzi, zwierząt, przedmiotów martwych (np.
zabawek). Dziecko musi przetransportować słowa na obraz ruchu powstający w jego
wyobraźni, wysłać do efektów polecenie wykonania odpowiedniego ruchu, a następnie
zweryfikować, czy wykonywany ruch odpowiada wymaganiom nauczyciela. Do metod
odtwórczych należą:
1) Metoda zabawowo – naśladowcza.
W zajęciach ruchowych prowadzonych tą metodą dziecko uczy się ilustrowania
ruchem jakiejś treści. Uwaga dziecka skupia się najczęściej na zjawiskach i przedmiotach
będących w ruchu. Ruchy wykonywane przez dziecko nie muszą być dokładnym
odtworzeniem zaobserwowanych czynności i zjawisk. Trzeba dać dzieciom dużo swobody,
nie hamować ich inicjatywy i fantazji.
2) Metoda bezpośredniej celowości ruchu (zadaniowa).
Metoda ta polega na wyrozumowanym zestawieniu odpowiednio dobranej pozycji
wyjściowej z przemyślanym przebiegiem ruchu wykonanym z przyborem lub bez niego.
Repertuar zadań obejmuje ruch proste, łatwe i zrozumiałe, nie wymagające długich
wyjaśnień. Są to ruchy przemyślane i wymuszają na wykonawcy projektowy przebieg ruchu i
efekt zadania.
3)Metoda ścisła.
Metoda ta polega na ruchu odwzorowanym z pokazu lub wykonanym na podstawie
słownego ujęcia ruchu. Ćwiczenia są wykonywane jednocześnie przez wszystkich
ćwiczących na komendę lub w podanym rytmie. Stosując metodę ścisłą nie ma właściwej
atmosfery radości i swobody ruchowego wyżycia się na zajęciach.
CHARAKTERYSTYKA METOD TWÓRCZYCH
Spośród tej grupy metod zachęca się do wprowadzenia opowieści ruchowej,
gimnastyki twórczej R. Labana, K. Orffa, gimnastyki rytmicznej A. i M. Kniessów oraz ruchu
rozwijającego W. Sherborn. W metodach twórczych odchodzi się od komend,
stereotypowych kolumn ćwiczebnych, a wprowadza się przyjemny nastrój sprzyjający
twórczości, często stosuje się muzykę, przybory, przyrządy, pracę z partnerem i w grupie oraz
różne formy aktywizacji ruchowej (pantomima, improwizacje ruchowe, inscenizacja,
groteska, sceny dramatyczne, ćwiczenia muzyczno – ruchowe, itp.). Nauczyciel wymagający
od swych wychowanków kreatywności, sam musi się wykazać tą cechą, tworząc coraz to
nowe pomysły zadań ruchowych stosownych do właściwości wieku, warunków pracy i
temperamentu swych podopiecznych oraz wykorzystując regionalne formy kultury muzyczno
– ruchowej, zabaw, zwyczajów i obyczajów.
1) Metoda opowieści ruchowej
Metoda opowieści ruchowej polega na tym, że nauczyciel, poprzez odpowiedni
dobór tematu wymyślonego przez siebie opowiadania, działa na wyobraźnię dziecka
skłaniając je do odtwarzania ruchem treści opowiadania. Opowieść powinna być tak
sformułowana, aby jej obraz ruchowy odpowiadał zasadzie wszechstronności, tj. aby
angażując wyobraźnię dziecka usprawniał wszystkie główne grupy mięśniowe oraz narządy
wewnętrzne (głównie układy krążenia i oddychania). Powinien tu występować ruch o różnym
charakterze np. bieg, skoki, rzuty, czworakowanie, pełzanie, ciągnięcie, pchanie, noszenie itp.
Metoda opowieści ruchowej sprzyja rozwojowi fantazji, która w życiu dziecka, odgrywa
dominującą rolę; fantazja bowiem może pobudzać i utrzymać dziecko w ruchu, wywołać
przeróżne obrazy. Metoda ta wymaga jednak od nauczyciela dobrego, starannego
przygotowania i zrozumienia, że stosowane opowiadanie w czasie trwania zajęć jest tylko
środkiem do odtworzenia przez dzieci poprawnego ruchu. Układ opowiadania zatem musi
opierać się na zasadach wszechstronności ruchu, stopniowania wysiłku i zmienności pracy
mięśniowej. Metoda ta najbardziej nadaje się do prowadzenia zajęć z młodszymi grupami
dzieci.
2) Gimnastyka twórcza Rudolfa Labana.
Twórcą tej metody jest R. Laban, a w Polsce spopularyzował ją W. Gniewkowski.
Gimnastyka twórcza jest protestem przeciwko tradycyjnej gimnastyce uprawianej „na
komendę”, w stereotypowej kolumnie ćwiczebnej. Metoda ta (nazwana także metodą
improwizacji ruchowej) daje nauczycielowi dużą swobodę wyboru zadań ruchowych. W
metodzie uwzględnia się łączenie ruchu z muzyką i rytmem, i dlatego często przy jej
realizacji zadań wykorzystuje się instrumenty perkusyjne. Każdy ćwiczący wykonuje zadanie
ruchowe na swój sposób i wobec tego pokaz wykonania jest zbędny. Należy tylko ćwiczącym
wyjaśnić, co mają robić, natomiast sposób wykonania zależy od ich inwencji twórczej,
pomysłowości fantazji oraz doświadczeń ruchowych